Μετά τη 2η μάχη της Μενίνας – Μεράϊδας Παραμυθιάς στις 20-21/9/144, οι Μουσουλμάνοι Τσάμηδες αποχωρούν οικιοθελώς από την Ελλάδα μαζί με το γερμανικά στρατεύματα. Η Έκθεση του Ελληνικού Συνδέσμου στην Βαλκανική Επιτροπή του Ο.Η.Ε. όπως είχε δημοσιευθεί στον ημερήσιο Τύπο της στις 14/7/1949 έγραφε: “Είναι γνωστόν ότι 16 - 17.000 Τσάμηδες είχον εθελουσίως εγκαταλείψει την Ελλάδα κατά το τέλος του πολέμου και είχον καταφύγει εις την Αλβανίαν εκ φόβου μη κληθούν και δώσουν λόγον προ της Ελληνικής Δικαιοσύνης δια τα εγκλήματα, τα οποία είχον διαπράξει κατά την κατοχήν, εν στενή συνεργασία μετά των Ιταλικών , Αλβανικών και Γερμανικών στρατευμάτων …”.
Υπάρχουν επίσης μαρτυρίες και Μουσουλμάνων Τσάμηδων: “Εμείς οι Μωαμεθανοί δεν είχαμε κανένα παράπονο κατά της Ελληνικής Διοικήσεως, ώστε να μην μπορώ να καταλάβω, γιατί με την Αξονική Κατοχή όλοι οι Μωαμεθανοί, όχι μόνον έγιναν όργανα των Ιταλών και Γερμανών, αλλά, ακόμη περισσότερο, με φόνους και άλλες εγκληματικές πράξεις, εξεδήλωσαν την πρόθεσή των να εξαλείψουν το Ελληνικό στοιχείο από την περιφέρεια της Θεσπρωτίας”.
Ακόμη και όταν μετέβησαν στο Αλβανικό κράτος, οι Μουσουλμάνοι Τσάμηδες συνέχισαν τις ανθελληνικές ενέργειες ενισχύοντας τον συμμοριτοπόλεμο με 5.700 άνδρες, ηλικίες 17-40 ετών, καθώς επίσης και με συχνές ενοχλήσεις σε βάρος Ελλήνων Βορειοηπειρωτών.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου