ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ (ΜΕΡΟΣ 2ο)

Ο Εθνικοσοσιαλισμός, κατ΄ αυτόν τον τρόπο, φτάνει στις ρίζες της υγιούς οργανικής κοινότητος, κάνοντας μια Επανάσταση ενάντια σ΄ ολόκληρη τη δομή σκέψεως του φιλελευθερισμού και της αστικής δημοκρατίας, της πλουτοκρατίας, της ποσότητος, της μετριότητος και του άκρατου ατομικισμού. Είναι μια επανάσταση Ψυχών και Συνειδήσεων, ενάντια στον εκφυλισμό των αντι-φυσικών αυτών συστημάτων, που η μόνη τους «πνευματικότητα» είναι ένας ασθενικός ψευτοανθρωπισμός. Αν δεχτούμε ότι η Ιστορία είναι ένας αέναος κύκλος κοινωνικής αποσυνθέσεως και ανανεώσεως, ο Εθνικοσοσιαλισμός είναι η θεραπεία του ΧΧ αιώνος. Είναι η ανανέωση και η θεραπεία της Ευρώπης - αυτής της ελπίδος της Ανθρωπότητος - από τον εκφυλισμό, την παρακμή, την αποσύνθεση και τον ευνουχισμό που προέκυψαν από τις δυνάμεις της κεφαλαιοκρατίας, του φιλελευθερισμού του 19ου αιώνος , των αστικών δημοκρατιών και του κομμουνισμού. Επομένως, ο Εθνικοσοσιαλισμός είναι κάτι παραπάνω από έναν πολιτικό σχεδιασμό. Είναι μια Ιστορική τάση και απαίτηση αναγεννήσεως. Μια επαναστατική πρακτική σε όλα τα πεδία, που δεν κάνει συμβιβασμούς με την παρούσα κατάσταση, τις ολέθριες πρακτικές της και τις κίβδηλες «αξίες» της, αλλά επιζητεί την πλήρη αντικατάστασή τους!

Και έχει ζωτική σημασία, όχι μόνο για τον Λευκό, αλλά για όλη την Ανθρωπότητα, η οποία καθημερινώς αργοπεθαίνει από τα ανελέητα εκφυλιστικά συστήματα που επικράτησαν απόλυτα μετά το μοιραίο εκείνο 1945. Υπ' αυτήν τη μορφή, Εθνικοσοσιαλισμός, δεν είναι μια πτυχή της Ζωής, αλλά το σύνολο της Ζωής, που φαίνεται από μια πτυχή! Είναι μια πλήρης και ουσιαστική τοποθέτηση: ΟΛΑ Ή ΤΙΠΟΤΑ ! Αποτελεί μια αντίσταση σ΄ όλες τις τάσεις του εκφυλισμού, της αδυναμίας, της ασχήμιας, της αρρώστιας, του εκφυλισμού (φυσικού - πνευματικού - πολιτιστικού), της εκμετάλλευσης. Στην πραγματικότητα, αποτελεί μια στάση Ζωής, έναν τρόπο Ζωής - ακόμα κι αν γίνεται ασυνειδήτως από τα άτομα. Ένα άτομο δεν καλείται εθνικοσοσιαλιστής, επειδή «υποστηρίζει» κάποιο ε/σ κόμμα, ως αποτέλεσμα διανοητικής επικυρώσεως. Γεννιέται με μια ροπή προς τις Αξίες εκείνες που για τον Εθνικοσοσιαλισμό αποτελούν τις θεμελιώδεις βάσεις της Κοσμοθεωρίας και Βιοθεωρίας του, η ψυχή του ποθεί την εκπλήρωση ενός υγιούς σχεδίου ζωής - αυτός είναι ένας εν δυνάμει εθνικοσοσιαλιστής και στο πολιτικό πεδίο.

Έγινε όμως λόγος για τη Λαϊκή Κοινότητα. Το πώς την αντιλαμβάνεται ο Εθνικοσοσιαλισμός, διατυπώνεται ξεκάθαρα στο Mein Kampf του Α.Χίτλερ: ως το μόνο αληθινό περιβάλλον του ανθρώπου και την προέκταση της προσωπικότητός του. Η έννοια του Λαού είναι πρώτιστα έννοια μιας φυλετικής κοινότητος. Είναι η ηθική, αλλά και βιολογική, διεύρυνση της οικογένειας. Το άτομο δεν είναι μόνο του - ως περιφερόμενη μονάδα, όπως θέλει να τον βλέπει ο αστικός δημοκρατικός φιλελευθερισμός (ή καπιταλισμός) και ο προλεταριακός μαρξισμός ή ο αναρχισμός. Ανήκει στο λαό του. Η ζωή του αναμειγνύεται με τη ζωή του Συνόλου, όχι μόνο του παρόντος, αλλά και του παρελθόντος και του μέλλοντος. Είναι μέρος ενός αιμάτινου ποταμού που ρέει στο ιστορικό γίγνεσθαι. Κατά συνέπεια, στον προσδιορισμό της Λαϊκής Κοινότητος, το άτομο παρατείνεται και επεκτείνεται μέσω της πολλαπλότητος των προγόνων και των απογόνων του, επιτυγχάνοντας μ' αυτόν τον τρόπο την αθανασία (την δική του και της Κοινότητος).