Δημοκρατία....

Ο σύγχρονος άνθρωπος δυστυχώς είναι δέσμιος μιας λέξης με ιδιότητες μύθου! Αυτή η λέξη είναι "Δημοκρατία". Ο τύπος του πολιτεύματος, δηλ. διακυβέρνησης της Πολιτείας δεν είναι εξ' ορισμού ούτε κακός, ούτε καλός. Όλα τα πολιτεύματα είναι αγαθά μέχρι αποδείξεως του αντιθέτου. Και όλα τα πολιτεύματα στην ιδεατή τους μορφή ειναι ιδανικά. Οι νόμοι όμως του ιστορικού γίγνεσθαι δοκιμάζουν την αξία του κάθε πολιτεύματος. Λαοί της γης, διαφορετικής καταγωγής και ψυχοσύνθεσης, μέσα στις χιλιετίες έχουν εφαρμόσει διάφορα πολιτεύματα και φαίνεται μάλιστα ότι σε κάθε λαό, αναλόγως με τα ιδιαίτερα ψυχολογικά, κονωνικά και βιολογικά χαρακτηριστικά του - αυτό που λέμε ΨΥΧΗ του λαού - ταιριάζει και διαφορετικός τύπος. Το Ζήτημα για την πολιτική οργάνωση ενός λαού ΔΕΝ μπορει να αντιμετωπίζεται ως Δόγμα, αφού είναι κάτι για την εξυπηρέτηση του ΣΚΟΠΟΥ. Αν το μέσο εξυπηρετεί το σκοπό, τοτε γίνεται αποδεκτό, αν όχι , τότε απορρίπτεται ως αναποτελεσματικό και άχρηστο. Με την Δημοκρατική, αλλα και Μαρξιστική αποψη όμως ΔΕΝ συμβαίνει αυτό! Το καθεστώς που προτείνουν αμφότερες ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣΚΟΠΟΣ !!! Ο ΟΠΟΙΟΣ ΜΑΛΙΣΤΑ ΔΙΑΚΗΡΥΣΣΕΤΑΙ ΜΕ ΔΟΓΜΑΤΙΣΜΟ, ΦΑΝΑΤΙΣΜΟ ΚΑΙ ΑΠΟΛΥΤΟΤΗΤΑ !!! Αυτό είναι και η τυφλή του ιδεοληψία! Και οι δυο αυτές θεωρίες - αλλά και τα καθεστώτα αυτά - στηρίζονται στο Οικονομικό Δόγμα. Αλλά πότε ένα πολίτευμα δικαιολογεί την χρησιμότητά του; Συνοπτικά θα λέγαμε πως, ένα πολίτευμα δικαιολογεί την χρησιμότητά του και την αξία του όταν: α. βοηθάει στην δημογραφική επιβίωση, υγεία, ανάπτυξη και ψυχολογική βελτίωση του λαού, τον οποίο υπηρετεί. β. Ισχυροποιεί τις αμυντικές του δυνάμεις που εξασφαλίζουν την προστασία του λαού. γ. βοηθά στη δημιουργία εσωτερικών προϋποθέσεων πολιτιστικής ανάπτυξης. δ. ενθαρρύνει, ευνοεί και εκτρέφει την επιστημονική, καλλιτεχνική, πνευματική, αθλητική και γενικά την πολιτισμική ανάπτυξη του Έθνους ΣΥΜΦΩΝΑ με την ιστορική κληρονομιά, τη φυλετική μνήμη, τις φυσικές ροπές και τα οράματά του. Η πιό ύπουλη πονηρή επιλογή τους είναι ότι χρησιμοποιούν το όνομα "ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ". Είναι μια λέξη με μαγική δύναμη, στο βαθμό που ετοιμολογικά παραπέμπει σε κάτι ευχάριστο και κολακευτικό για τις μάζες. Ονοματολογικά, από ιστορικής απόψεως, παραπέμπει σε μια λαμπρή περίοδο της κλασικής Ελλάδας, ενώ συναισθηματικά έχει φορτιστεί έτσι , ώστε να οδηγεί σε εκδηλώσεις θρησκευτικής μανίας! Ετοιμολογικά σημαίνει ότι εξουσιάζει ο λαός... ΤΟΣΟ ΑΟΡΙΣΤΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ. Κάποιοι, λοιπόν, ασκούν την εξουσία στο όνομά του. Αυτό όμως μπορεί να το ισχυριστεί κάθε ένας που ασκεί εξουσία. Τότε θα σπεύσουν οι θεωρητικοί της και θα πουν ότι στη Δημοκρατία εξουσιάζει η πλειοψηφία, μέσω των εκλεγμένων αντιπροσώπων... Ερωτήσεις: - Κατά πόσο δικαιούται μια συγκυριακή πλειοψηφία να λαμβάνει τόσο σοβαρές αποφάσεις; - Έναντι τίνος είναι υπεύθυνοι οι εκλεγόμενοι και οι ψηφοφόροι; - Είναι η εκάστοτε πλειοψηφία αυτόβουλη και ελεύθερη; Η απάντηση στο τελευταίο ερωτημα είναι και η πιό εύκολη. Και δεν είναι ορατή μόνο στους εθελότυφλους και στους ηλίθιους. Η σύγχρονη δημοκρατία που μας την φόρτωσαν "με το έτσι θέλω", δεν είναι αυθύπαρκτη. Δεν στέκεται μόνη της. Βρίσκεται ενταγμένη σ'ενα πολιτικο-οικονομικό και ψυχολογικό πλέγμα, εντός του οποίου και μόνο αποκτά διάσταση. Μόνο με συνδυασμό των παραμέτρων του πλέγματος αυτού είναι δυνατόν να αξιολογηθεί ο ρόλος και το νόημά της. Ψυχολογικός μανδύας της είναι ο ατομισμός και η ιδιοτέλεια. Ιδεολογικός μανδύας είναι ο φιλελευθερισμός μ' όλα τα απατηλά χαρακτηριστικά του. Δηλαδή όλα αυτά τα κλισέ που τα διατυμπανίζουν συνέχεια: «πολυφωνία», «πολυκομματισμός», «ελεύθερη διακίνηση ιδεών», «ελεύθερες εκλογές», «καθολικό δικαίωμα ψήφου», «ελευθερία του λόγου», κλπ. Οικονομικό υπόβαθρο είναι ο οικονομικός φιλελευθερισμός που αποτελεί μια πιό κομψή απόδοση του όρου κεφαλαιοκρατία. Κοινωνική διάστασή της, είναι ο αστισμός και ο χυδαίος υλισμός. Και τέλος, Ο ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΤΥΠΟΣ ΠΟΥ ΚΥΡΙΑΡΧΕΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΠΟΧΑΥΝΩΜΕΝΟΣ, ΑΝΑΙΣΘΗΤΟΣ, ΑΝΑΛΓΗΤΟΣ, ΙΔΙΟΤΕΛΗΣ, ΑΔΙΑΦΟΡΟΣ, ΑΠΟΒΛΑΚΩΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΧΑΖΟΧΑΡΟΥΜΕΝΟΣ ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΤΗΣ ΑΣΤΟΣ. ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΔΙΩΤΗ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΣΚΕΨΕΩΣ! Οι αστικές δημοκρατίες είναι ένα πολίτευμα που προώθησαν οι μασόνοι έμποροι και τραπεζίτες του 17ου-18ου αιώνος, δηλ. η διεφθαρμένη μπουρζουαζία της τότε εποχής, για να αποκτήσουν πολιτική δύναμη πέρα από την οικονομική που είχαν, και έτσι να προωθήσουν τα συμφέροντά τους. Ξεκίνησαν έναν αγώνα υπονόμευσης και διάβρωσης των μοναρχιών, οι οποίες έτσι κι αλλιώς είχαν παρακμάσει και έτσι η εξουσία έπεσε στα χέρια τους ως ώριμο φρούτο. Το ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΔΟΓΜΑ ειναι πανίσχυρο. Θεωρητικά όλα είναι ελεύθερα. Είναι όμως πρακτικά αδύνατο σε κάποιο πρόσωπο ή πολιτικό σχηματισμό να έχει ελπίδες εκλογής αν δεν διαθέτει τεράστια χρηματικά ποσά. Αφού χωρίς αυτά τα ποσά δεν θα καταφέρει ποτέ του, όχι να γίνει αρεστός - ούτε καν γνωστός! Άρα εξ' αρχής το πολίτευμα δεσμεύεται από έναν καταφανώς πλουτοκρατικό παράγοντα. Αυτή η πραγματικότητα δίνει τη δυνατότητα στους οικονομικά ισχυρούς να εκτραπούν είτε ευθέως κατερχόμενοι σε εκλογές οι ίδιοι, είτε χρηματοδοτώντας κόμματα... Και το κεφάλαιο μετά τις εκλογές ζητά ανταλλάγματα...ΟΛΟΙ δηλ. ΕΙΝΑΙ ΔΕΣΜΙΟΙ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ, ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΑΣΚΕΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ. Οι μάζες, βέβαια, είναι ευτυχείς, με την ψευδαίσθηση ότι με ελεύθερη βούληση εξέλεξαν τους αντιπροσώπους τους! Δεν έχουν ούτε την ελάχιστη απαιτούμενη οξυδέρκεια για να συνειδητοποιήσουν ότι είναι θύματα ενός παιχνιδιού. Όσο για τη διαφήμιση των κομμάτων και τη σχέση τους με τα ΜΜΕ ( «διαπλοκή» τα ονομαζουν οι ίδιοι οι δημοκράτες ), είναι γνωστά και τα ζούμε καθημερινά!! ΕΙΚΟΝΑ και ΗΧΟΣ στην υπηρεσια της προπαγανδας του σάπιου Συστήματος... Και ύστερα οι ψηφόφοροι έχουν την εντύπωση ότι "ελεύθερα" και "αυτόβουλα" αποφάσισαν για το μέλλον τους. Η Αρχή της πλειοψηφίας αναγορεύεται σε ύπατο ρυθμιστή! Μιλούμε για μια πλειοψηφία που τη συνθέτουν άτομα χωρίς καμία διάκριση! Η δημοκρατία λοιπόν εισάγει το πιό ευτελές, ανεπαρκές , επικίνδυνο και άδικο κριτήριο. Το ΠΟΣΟΤΙΚΟ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΠΟΙΟΤΙΚΟΥ!!! Έτσι η δημοκρατία καταντά δικτατορία της πλειοψηφίας, μια τυραννία των πολλών! Μια τυραννία που συνθλίβει και εκμηδενίζει όλες τις εξαιρετικές ιδιότητες, όλες τις πρωτοπόρες ιδέες που φυσικά προέρχονται από εξέχουσες μορφές, οι οποίες δεν μπορεί παρά να είναι λίγες! Να ανήκουν δηλ. σε μια μειοψηφία! Η μειονότητα αυτή σθενάζει σε καθεστώς "δημοκρατίας"! Συμπιέζεται, πνίγεται και ισοπεδώνεται από την τυραννία του μέσου όρου! Στερώντας έτσι και την κοινωνία από τις υπηρεσίες της. Αντιστρέφεται η φυσική πυραμίδα της κοινωνίας! Καταστρέφεται η φυσική ιεραρχία. Αναγορεύονται οι μέτριοι σε ρυθμιστές! Η δικτατορία αυτη των μετρίων, συνοδεύεται με 3 "αρχές": Τη μυστικότητα της ψήφου, τις τακτικές εκλογές και το καθολικό δικαίωμα ψήφου. Οι μέτριοι λαμβάνουν συνεπώς αποφάσεις, τα αποτελέσματα των οποίων βαρύνουν συχνά , αν όχι πάντα, και τις κατοπινές γενιές. Για όλα τα ζητήματα της κοινωνίας, που απαιτούνται ειδικές γνώσεις... Και φυσικά απαιτούνται κυβερνήσεις που δεν θα υπολογίζουν το εκλογικό κόστος. Τέτοιες, όσο κι αν ψάχνει κανείς, δεν θα τις βρει σε "δημοκρατικά" καθεστώτα. Ακόμη όμως κι αν βρεθεί μια ομάδα ενάρετων και ανιδιοτελών οι οποιοι καταφέρουν να αποσπάσουν την εξουσία, αυτή η ομάδα είναι καταδικασμένη να δει το έργο της ανολοκλήρωτο, αφού τα μακροπρόθεσμα μέτρα που θα αναγκαστεί να λάβει, μοιραία θα την καταδικάσουν στις επόμενες εκλογές. Και μόνο η τόση συχνή τέλεση εκλογών, αποκλείει κάθε δυνατή πρόοδο. Αποτελεσμα: Οι κυβερνήσεις εξαντλούν το έργο τους σε δημοκοπίες, ρουσφετολογίες, εντυπωσιασμούς και κούφια λόγια. Έτσι εχουμε παντού κοινωνίες ανευθύνων. Η ανευθυνότητα αποθεώνεται, αφού στις υπνωτισμένες μάζες παρέχεται το δήθεν ιερό δικαίωμα ψήφου, ως υποκατάστατο του ενεργού πολιτικού καθήκοντος. Ενώ κατ'ουσίαν το Σύστημα αμβλύνει και απωθεί την αίσθηση αληθούς πολιτικού και εθνικού καθήκοντος. Οι δήθεν κυρίαρχοι ψηφόφοροι με τη σειρά τους, χρησιμοποιούν το δικαίωμα αυτό, ως το τέλειο άλλοθι της αδιαφορίας τους. Ζουν με τον τρόπο που τους έμαθαν- δηλ. της αποβλάκωσης - και ξυπνούν αιφνιδίως απο τις πομπώδεις τυμπανοκρουσίες του πανηγυριού των εκλογών, ώστε να ασκήσουν το "ιερό" τους δικαίωμα και ύστερα να επανέλθουν αποχαυνωμένοι στον ύπνο τους. Ετσι ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΥΘΥΝΗ ΓΙΑ ΤΥΧΟΝ ΛΑΘΗ, ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΡΑΓΙΚΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΕΝΟΣ ΕΘΝΟΥΣ. Οι κυβερνήσεις δεν έχουν ευθύνη, αφού αυτή μεταφέρεται στο λαό. Από την άλλη η ευθύνη ενός απροσδιορίστου εκλογικού σώματος επιμερίζεται στα εκατομμύρια των ψηφοφώρων με συνέπεια, υπαγωμενη στην κλιμακα των μεμονωμένων ψηφοφόρων, τελικως να εκμηδενίζεται !!! Ετσι ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΝΕΙΣ!!! Για τη μυστικότητα τι να πούμε!!! Ο κάθε κουτοπόνηρος βλάκας μπορεί να κρύβεται και να παζαρεύει εκ του ασφαλούς, δίχως να εκτίθεται για τις επιλογές του στην κρίση κανενός! Τιμή, Ανδρεία, Φιλαλήθεια, όλα κουκουλώνονται στα δημοκρατικά παραβάν. Το αντίθετο γίνεται μόνο με φανερές διαδικασιες. Αντιθέτως η υποκρισία και η συνωμοσία συνδέονται άμεσα με την άκρως αυτή φαρισαϊκή αρχή της μυστικότητας της ψήφου. ΑΛΛΑ ΤΟ ΠΙΟ ΟΛΕΘΡΙΟ, ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΑΘΟΛΙΚΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΨΗΦΟΥ. Η ΥΠΕΡΟΧΗ ΤΗΣ ΠΟΣΟΤΗΤΟΣ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΗΣ ΠΟΙΟΤΗΤΟΣ!!! Όλοι οι πολίτες έχουν μια ψήφο και όλες είναι ισοβαρείς!!! Έτσι ένας Πολεμιστής, ένας Φιλόσοφος, ενας Ολυμπιονίκης, έχουν την ίδια ακριβώς ισοδύναμη ψήφο με έναν εγκληματία, εναν νταβατζή, έναν έμπορο ναρκωτικών και ό,τι άλλο υποκείμενο δρά ελεύθερο στο σάπιο Σύστημα!!! Από ένα τόσο ισοπεδωμένο εκλογικό σώμα, πώς μπορεί να περιμένει κανείς κάτι το θετικό; Οι μέτριοι, οι τιποτένιοι, οι αδιάφοροι και οι τυχάρπαστοι, αναγορεύονται σε ρυθμιστές, υποσκελίζοντας τους εκλεκτούς. Όλοι ψηφίζουν...παρανοικοί, ψυχασθενείς, μαφιόζοι, πόρνες, αναλφάβητοι, λιποτάκτες, ανυπότακτοι, αρνητές στράτευσης, κίναιδοι ...όλοι έχουν μια ψήφο! Τις εθνικές κοινωνίες απειλούν και οι διάφοροι «μετανάστες» που κι αυτοί έχουν δικαίωμα ψήφου! Κάποιοι θα σπεύσουν να πουν τα λόγια του μακελλάρη των λαών και σφαγέα Τσώρτσιλ, ότι η Δημοκρατία εχει πολλές αδυναμίες, αλλά ειναι το λιγότερο κακό - άρα το καλύτερο - απ' όλα τα πολιτεύματα. Απάντηση: Η Παγκόσμια Ιστορία ανέδειξε δεκάδες λαμπρούς Πολιτισμούς. Γνώρισε πολλά και διάφορα πολιτεύματα εκ των οποίων το μόνο που δεν εξέθρεψε ΟΥΤΕ ΕΝΑΝ πολιτισμό, αλλά αντιθέτως οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην ανεξέλεγκτη, μανιώδη και αντιφυσική καπιταλιστική ανάπτυξη που οδηγεί με τη σειρά της στον εκφυλισμό των εθνών και την μη αναστρέψιμη καταστροφή της Φύσης, είναι η αστική δημοκρατία. Όσο για τις υποκριτικές αναφορές στο Χρυσό Αιώνα του Περικλέους; Το μόνο κοινό σημείο μεταξύ αρχαίας ελληνικής δημοκρατίας και των σύγχρονων κοινοβουλευτισμών, είναι τ' όνομα. Το οποίο δολίως και πονηρώς το καπηλεύονται για να πασπαλιστούν με κάποια αίγλη και να κρύψουν την φρικτή και τερατώδη τους υπόσταση. Ας δούμε επιτελους ΚΑΙ ΤΟ ΥΠΟΒΑΘΡΟ ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΑΝΑΠΤΥΧΘΗΚΑΝ ΟΛΑ ΑΥΤΑ! Το μοντέλλο της αρχαίας δημοκρατίας είναι ανεφάρμοστο στα σημερινά κράτη με τα τεράστια μεγέθη. Οι δε σύγχρονες δημοκρατίες, κακώς επικαλούνται τις αρχαίες συνονόματες. Οι αρχαίες ελάμβαναν χώρα σε ένα παντελώς διαφορετικό πνευματικό και πολιτιστικό περιβάλλον. Οι αρχαίοι Έλληνες έκαναν σειρές αποκλεισμών που τις διασφάλιζαν. Για να αναφερθούμε στην Αθηναική Δημοκρατία, πολίτες με πλήρη δικαιώματα ήσαν ΜΟΝΟ ΟΣΟΙ ΚΑΤΑΓΟΝΤΑΝ ΑΠΟ ΑΘΗΝΑΙΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ. Σήμερα ο κάθε αλλόφυλος μετανάστης μπορεί να αποκτήσει πολιτικά δικαιώματα! Τα ίδια δικαιώματα έχουν και οι γύφτοι, οι μιγάδες και ό,τι άλλο μας έρχεται. Έπειτα στην Αρχαία Ελληνική Δημοκρατία στερούνταν πολιτικών δικαιωμάτων οι γυναίκες και οι δούλοι. Συνεπώς τις αποφάσεις τις έπαιρνε μια μικρή μειοψηφία. Αν αυτό έχει σχέση με τη σημερινή πραγματικότητα, είναι στην κρίση του καθενός. Παρ' όλα αυτά, τα δημοκρατικά πολιτεύματα δεν αφορούσαν το σύνολο του Αρχαίου Κόσμου, αλλά το μικρότερο μέρος αυτού. Ούτε το μεγαλύτερο μέρος της αρχαίας ελληνικής ιστορίας, αλλά το πιο σύντομο αυτής. Άλλα πολιτεύματα, η Αριστοκρατία, η Τυραννίδα, η Μοναρχία κλπ χρεώνονται το κύριο μερίδιο της πατρότητος του ελληνικού πολιτισμού. Όσο για τον χρυσό αιώνα του Περικλέους, πρέπει να μην ξεχνούμε τη συμβολή του Πεισίστρατου, πριν τον Περικλή... "Στην πραγματικότητα ήταν η Αρχή του ενός Ανδρός". Όταν όμως ο δήμος έφερε στην εξουσία φαύλους και ανίκανους, ηρθε και η παρακμή...Η λάμψη της δημοκρατίας έσβησε με τον Περικλή. Άρα η Ιστορία οφείλει να τιμήσει μάλλον τον Περικλή ως προσωπικότητα και όχι το πολίτευμα. Συμπερασματικά θα λέγαμε οτι οι σύγχρονες κοινοβουλευτικές αξίες που τόσο πολύ υπερασπίζονται με δογματισμό κάποιοι, προωθήθηκαν απο τις συνωμοσίες ιουδαίων τραπεζιτών και μασόνων για την επιβολή με ύπουλο τρόπο, της φρικτής τυραννίας του χρυσού, της εβραϊκής ή εβραιόψυχης κάστας αντιανθρώπων δυναστων της ανθρωποτητος. Να! πώς και γιατί φταίνε οι εβραίοι για τη σημερινη κατασταση! Αυτή είναι η αλήθεια, αλλά λίγοι έχουν τη δύναμη να τη δούν. Οι εθνικοεπαναστάτες ξέρουν ότι για να σωθεί το Έθνος πρέπει να ξεφορτωθούμε το φαύλο Σύστημα των εκμεταλλευτών. Δηλαδή την ίδια την αιτία του κακού! Μόνο τότε θα γίνουμε πραγματικά ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ !