Μια ιστορική επέτειος είναι Ημέρα Νεκρών. Δεν είναι για Εμάς όμως ημέρα νεκρή. Η 29η Μαΐου παραμένει για το Γένος μια ανοιχτή πληγή. Μια πληγή από την οποία όμως ακόμα βγαίνει Ζωή. Για κάποιους ξεχωριστούς Έλληνες, που η Φλόγα της Ιστορίας καίει ακόμη στην ψυχή τους, η 29η Μαΐου είναι κάτι παραπάνω από μία απλή, κοινότυπη ημερομηνία. Η 29η Μαΐου αποτελεί ένα ορόσημο, ένα Αιώνιο και διαχρονικό Σύμβολο Αντίστασης και Αγώνα, που διεξήγαγε ο Βυζαντινός Ελληνισμός ενάντια στις ορδές της ασιατικής βαρβαρότητας.
555 χρόνια πέρασαν λοιπόν από την Άλωση της Κωνσταντινούπολης, την αποφράδα εκείνη μέρα, κατά την οποία οι Τελευταίοι Υπερασπιστές της ετοιμοθάνατης πλέον Αυτοκρατορικής Πρωτεύουσας, έδωσαν και την τελευταία τους πνοή για να μείνει το Κάστρο του Ελληνισμού Άπαρτο. Και έμεινε… Στις ψυχές μας, στην καρδιά μας, η μέρα αυτή δεν αποτελεί μια ήττα, αλλά σηματοδοτεί την Ελπίδα. Και είναι η Ελπίδα αυτή που περιφρονεί τη φθορά τόσων αιώνων και μετατρέπει ένα απλό ιστορικό γεγονός σε έναν Ζωντανό Μύθο ενάντια στη συμβατική ιστορία. Μύθο του Αίματος, Μύθο του Αγώνα για τα Ύψιστα Ιδανικά.
Τώρα, όπως και τότε, υπάρχουν κάποιοι Τελευταίοι Υπερασπιστές. Σήμερα θα τους βρείτε να μάχονται για Αξίες και Αρχές λησμονημένες, με Ιδέες αιώνια διαχρονικές και καρδιά Αδούλωτη. Είναι οι Τελευταίοι Πιστοί. Μια νέα γενιά ανθρώπων που ορκίστηκε να μη συμβιβαστεί ποτέ. Ας είναι το μήνυμα της Άλωσης της Πόλης, μήνυμα Ελπίδας και Αντίστασης ενάντια στους σύγχρονους εχθρούς του Ελληνισμού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου